Niet in principes, maar in uitvoering zit de kracht
Vorige week zat ik op een seminar met als titel ‘De Menselijke Revolutie’. Dat klinkt misschien als een yogaretreat voor drukke professionals, maar niets was minder waar. Het was een middag vol inhoud, reflectie en scherpe inzichten. Een van de sprekers was Paul Polman. Voormalig CEO van Unilever, duurzaamheidspionier en – niet onbelangrijk – een man die ook daadwerkelijk iets heeft gedaan met zijn idealen.
Polman stond mede aan de wieg van de Millenniumdoelstellingen, de voorlopers van de huidige Sustainable Development Goals (SDG’s), die wij in de textielsector inmiddels deels vrijwillig, deels wettelijk, hebben omarmd.
Toch voel ik een knagende zorg. Terwijl bedrijven en sectoren langzaam maar zeker de omslag naar duurzaamheid maken, zie je tegelijkertijd terugtrekkende bewegingen ook vanuit Brussel. Alsof de Europese Unie op de rem trapt nu blijkt dat de kiezer duurzaamheid misschien toch niet zo hoog op de agenda heeft als we dachten.
Juist daarom was ik benieuwd naar wat Polman hierover zou zeggen. In zijn boek ‘Netto Positief ‘ houdt hij vast aan het principe dat bedrijven pas echt succesvol zijn als ze méér geven dan nemen. Of zoals hij het verwoordde op het podium: “Winst voor aandeelhouders moet het gevolg zijn van waardecreatie voor álle stakeholders, niet het doel op zich.”. Lijkt hoog over maar in de kern zegt hij “bedrijven kunnen veel, maar kunnen het niet alleen. Willen we echt stappen maken, dan hebben we een overheid nodig die gelooft in visie, in gedeelde waarden én in stevige uitvoering”. En daar wringt het. Denk aan bijvoorbeeld dump van ultra-goedkoop textiel: daar moet nu op worden gehandeld. Natuurlijk zorgt dat voor uitvoeringsproblemen, denk maar aan controles waar geen menskracht voor beschikbaar is. Maar ook daar zijn oplossingen voor te bedenken. We zouden bijvoorbeeld kunnen inzetten op samenwerking tussen distributiecentra en douane en handhavers om zo veel meer de controle op pakketjes uit China kunnen te kunnen organiseren, om maar wat te noemen.
Dit punt hebben we ook aangekaart bij VNO-NCW die mede onze belangen behartigt bij het Ministerie van Economische zaken. De textielsector blijft op koers met de duurzaamheidsdoelstellingen. Daar waar we kunnen doen we het ook. Maar we hebben de overheid nodig: belast goedkope troep, beloon duurzaam gedrag, verlaag de BTW op gerecyclede materialen, verbied fast fashion die niet aan basale normen voldoet. Niet in principes maar in de uitvoering zit de kracht!
Sylvia Roelofs
Voorzitter Modint
Lees meer blogs

Zeilen bijzetten
We leven in een tijd waarin economische haalbaarheid een terugkerend onderwerp is. De ambities in onze sector zijn groot – en terecht – maar de realiteit dringt zich op: kunnen we het allemaal nog wel betalen?

Kies voor het Verbond: niet omdat het moet, maar omdat het hoort
De Europese richtlijnen CSRD (rapportageverplichting) en CSDDD (zorgplicht in de keten) zijn voorlopig gepauzeerd. Deels begrijpelijk, gezien de administratieve druk die op bedrijven afkomt. Maar we moeten ons niet laten misleiden: de druk is niet weg – en de verantwoordelijkheden al helemaal niet.

Richt je pijl op de juiste speler!
Het is lente en over het algemeen zien we alles wat zonniger in. Gelukkig maar want vorige week ben ik knap chagrijnig geweest over de acties van Extinction Rebellion. De klimaatactivisten menen met boterzuur in een Zara aandacht te vragen voor de negatieve gevolgen van fast fashion. Deze vorm van protest...