Ga naar de inhoud

Niet in principes, maar in uitvoering zit de kracht

Vorige week zat ik op een seminar met als titel ‘De Menselijke Revolutie’. Dat klinkt misschien als een yogaretreat voor drukke professionals, maar niets was minder waar. Het was een middag vol inhoud, reflectie en scherpe inzichten. Een van de sprekers was Paul Polman. Voormalig CEO van Unilever, duurzaamheidspionier en – niet onbelangrijk – een man die ook daadwerkelijk iets heeft gedaan met zijn idealen.

Polman stond mede aan de wieg van de Millenniumdoelstellingen, de voorlopers van de huidige Sustainable Development Goals (SDG’s), die wij in de textielsector inmiddels deels vrijwillig, deels wettelijk, hebben omarmd.

Toch voel ik een knagende zorg. Terwijl bedrijven en sectoren langzaam maar zeker de omslag naar duurzaamheid maken, zie je tegelijkertijd terugtrekkende bewegingen ook vanuit Brussel. Alsof de Europese Unie op de rem trapt nu blijkt dat de kiezer duurzaamheid misschien toch niet zo hoog op de agenda heeft als we dachten.

Juist daarom was ik benieuwd naar wat Polman hierover zou zeggen. In zijn boek ‘Netto Positief ‘ houdt hij vast aan het principe dat bedrijven pas echt succesvol zijn als ze méér geven dan nemen. Of zoals hij het verwoordde op het podium: “Winst voor aandeelhouders moet het gevolg zijn van waardecreatie voor álle stakeholders, niet het doel op zich.”.  Lijkt hoog over maar in de kern zegt hij “bedrijven kunnen veel, maar kunnen het niet alleen. Willen we echt stappen maken, dan hebben we een overheid nodig die gelooft in visie, in gedeelde waarden én in stevige uitvoering”. En daar wringt het. Denk aan bijvoorbeeld dump van ultra-goedkoop textiel: daar moet nu op worden gehandeld. Natuurlijk zorgt dat voor uitvoeringsproblemen, denk maar aan controles waar geen menskracht voor beschikbaar is. Maar ook daar zijn oplossingen voor te bedenken. We zouden bijvoorbeeld kunnen inzetten op samenwerking tussen distributiecentra en douane en handhavers om zo veel meer de controle op pakketjes uit China kunnen te kunnen organiseren, om maar wat te noemen.

Dit punt hebben we ook aangekaart bij VNO-NCW die mede onze belangen behartigt bij het Ministerie van Economische zaken. De textielsector blijft op koers met de duurzaamheidsdoelstellingen. Daar waar we kunnen doen we het ook. Maar we hebben de overheid nodig: belast goedkope troep, beloon duurzaam gedrag, verlaag de BTW op gerecyclede materialen, verbied fast fashion die niet aan basale normen voldoet.  Niet in principes maar in de uitvoering zit de kracht!

Sylvia Roelofs
Voorzitter Modint

Lees meer blogs

Nieuwe generatie en oude industrie

Sylvia Roelofs

Onlangs was ik op bezoek bij Marina Toeters, de oprichter van de Fashion Tech Farm – een broedplaats waar textiel en technologie elkaar ontmoeten en jonge ondernemers werken aan de mode van morgen.

Interloop Europe: “Hoe weet de consument nu welke sok wel of niet composteert?”

Melodie Zöllner

Je koopt een kledingstuk van biomassa. Een trui van biologisch katoen of een hippe tas van mangoleer. Lekker bezig, denk je. Dat verdwijnt straks vanzelf in de groenbak. Of toch niet? We spraken Pascal Betten, directeur van Interloop Europe, het bedrijf achter ’s werelds eerste 100% biologisch...

Textiel is een topsector

Sylvia Roelofs

We hebben Prinsjesdag achter de rug. Naast het mooie en ceremoniële deel heeft het Kabinet een ‘beleidsarme’ begroting gepresenteerd. Voor onze industrie is dat geen goed nieuws. Wij hebben juist beleid van de overheid nodig.